De brutalen hebben de halve wereld. Dat gaat ten koste van de bescheidenen. De rijken hebben de halve wereld ten koste van de armen. De slechten hebben de halve wereld ten koste van de goeden. Vroeger. Nu. Later. Eerlijk is het niet. Wenselijk is het ook niet. Of eerlijkheid bestaat of kan bestaan in onze menselijke samenleving, is een filosofische vraag. Wat mijn antwoord daarop is, is pas relevant als ook anderen zich voor dezelfde vraag interesseren.
Waarom zouden de brutalen, de rijken en de slechten in deze vraag geïnteresseerd zijn? Zij hebben er geen baat bij, tenzij ze iets van liefde begrijpen.
Wijsheid is, beste lezer, in een notendop: weten wat je niet weet. Soortgelijk is ook liefde, beste lezer, in een notendop: ongelijk willen hebben.
En juist dat is de kern van de zaak en het fundamentele probleem van de menselijke samenleving is het tegenovergestelde: bijna iedereen meent gelijk te hebben of, minstens net zo erg, hoopt dat te hebben. De meesten weten wat ze weten, maar denken, al dan niet per ongeluk, ook iets te weten over datgene wat ze niet weten.
Het is verschrikkelijk, maar gelukkig leef ik met de hoop ongelijk te hebben en weet ik dat dat wat wezenlijk is, ook wenselijk is, mits je het nodig hebt en niet alleen wilt.
Dus ja, beste geïnteresseerde lezer, ik geloof in rechtvaardigheid, maar ook dat wij mensen daar met de grootst mogelijke bescheidenheid mee om moeten gaan. Net zoals een goede ouder zijn of haar kind een beter leven dan hem of haarzelf toewenst, zo ook is liefde ongelijk willen hebben.
Het is een antwoord op cynisme; het is een antwoord op woede; het is een antwoord op agressie.
Maar ja, liefde maakt blind; het maakt je dwaas en naïef. Blijf en wees dus waakzaam in je zoektocht naar je eigen ongelijk en laat daar waar het nodig is, liefde plaatsmaken voor wijsheid en realiteitszin!
Mijn geliefde lezer, ik wens u kracht toe! Opdat de brutalen, de rijken én de slechten tot inzicht
zullen komen en tot zelfonderzoek over zullen gaan. Opdat het goede in eenieders praktische
realiteit aanwezig moge zijn!
Ondergetekend,
Uw filosoof, een naïeve dwaas én uw ex-postbode.
PS. Liefde laat zich beter vatten in daden dan in woorden of beelden. Bovendien zult u, mijn meest dierbare lezer die in zijn eentje, noch eenzaam, noch alleen, garant staat voor het behoud van de laatste zonnestralen hoop op aarde, toch zowel spijt als pijn als ongelijk krijgen. U bent immers slechts een heel klein mensje. Kop op! Rug recht! Rock on!